Kajian ini bertujuan untuk mengkaji keberkesanan persatuan dan kelab sebagaiagen interaksi antara pelajar Politeknik Kota Bahru. Sub-unsur keberkesananyang dikaji ialah fizikal kendiri, sosial kendiri, minat, rasa ingin tahu dan lain-lain. Soal selidik yang piawai telah ditadbirkan ke atas sampel yangterdiri daripada 90 orang pelajar lelaki dan 38 orang pelajar perempuan tahun pertama di Politeknik Kota bahru. Agihan ini dibuat bagi menggambarkan populasi sebenar di kawasan kajian. Hasil soal selidik ini menunjukkan persatuan dan kelab mempunyai darjah positif kearah membentuk fizikal kendiri, sosial kendiri serta sub unsur lain yang berkaitan. Bagi mempertingkatkan keberkesanan kelab dan persatuan sebagai intraksi, beberapa cadangan untuk mempertimbangkannya di buat.