Semasa merancang pusat membeli-belah yang baru, jururancang khasnya di Dewan Bandaraya Ipoh menghadapi masalah untuk menentukan saiz dan lokasi yang optimum untuk pusat membeli-belah. Untuk mengatasi masalah ini, model optimasi interaksi spatial pusat membeli-belah yang diutarakan oleh Wilson (1976) boleh digunakan. Walaubagaimanapun, sebelum model ini dapat digunakan diIpoh, kesesuaian teori interaksi spatial pusat membeli-belah penduduk di Ipoh perlu dijustifikasikan terlebih dahulu. Jadi tujuan utama penyelidikan ini ialah untuk mengesahkan kesahihan penggunaan model tersebut dalam konteks tempatan, khasnya di Ipoh. Kajian ini dijalankan dikawasan Majlis Perbandaran Ipoh dan skopnya dihadkan kepada pusat membeli-belah untuk membeli barang-barang runcit, mendapatkan perkhidmatan persendirian dan perkhidmatan persendirian dan perkhidmatan keluarga. Untuk menguji kesesuaian model tersebut, penyelidikan ini dijalankan untuk menentukan empat perkara utama. Perkara tersebut ialah (1) kuasa membeli penduduk (e), tarikan dipusat membeli-belah (w) dan jarak dari tempat tinggal kepusat membeli-belah (d) adalah penting dalam mempengaruhi jumlah perbelanjaan di-pusat membeli-belah di Ipoh, (2) penambahan kuasa membeli penduduk dan tarikan dipusat membeli-belah akan menambah jumlah perbelanjaan dipusat membeli-belah tetapi penambahan jarak cuma akan mengurangkan jumlah perbelanjaan diIpoh, (3)ketiga-tiga faktor berkenaan bergabung secara tokok-tambah dan (4) kombinasi ketiga-tiga faktor tersebut secara tokok tambah adalah konsisten untuk kesemua tahap angkubah independent. Pada keseluruhannya penyelidikan ini telah mendapati bahawa kuasa membeli penduduk , tarikan dipusat membeli-belah adalah angkubah-angkubah yang penting dalam membina model untuk mewakili tingkahlaku interaksi spatial puasat membeli-belah diIpoh. Ketiga-tiga angkubah diatas adalah dikombinasikan dalam bentuk (eW)/d dan adalah konsisten untuk setiap tahap. Jadi penyelidikan ini menyimpulkan bahawa teori tabiat membeli-belah yang telah dicadangkan untuk membina satu model tersebut adalah sesuai digunakan dan kaedah-kaedah matematik telah dicadangkan untuk membina satu model optimasi untuk menyelesaikan masalah menentukan saiz dan lokasi yang optimum untuk pusat membeli-belah di Ipoh.